سلام و درود بر دوستان و خوانندگان عزیز.

اگه روز آخر آموزشی برگه امریه رو دادن دستتون و روش نوشته تیپ 181 زرهی اسلام آباد غرب لطفا پشمایی که ازتون ریخته رو جمع کنید و بزارید سر جاش چون اونقدرایی که اسمش ترسناکه در واقعا ترسناک نیست.

خب دوستان من خودم در تاریخ 19/9/1396 به خدمت اعزام شدم و در پادگان آموزشی 02 نزاجا دو ماه خیلی خوب و خاطره انگیز رو گذروندم بعدش طبق امریه ام در تاریخ 25/11/96 به پادگان الله اکبر که محل استقرار تیپ مذکور در شهرستان اسلام آباد غرب هست اعزام شدم.

پشم ریزان بنده

خب بذارید از اونجا شروع کنم که ساعت 5.50 دقیقه رسیدم دم در پادگان؛یه اتاق کوچولو در حد سه چهار متر داشت که متوجه شدم اونجا محل بازرسی بدنی و ثبت ورود و خروج دژبانی هستش.رفتم داخل و برگه امریه ام رو دادم بهش و اونم ثبتش کرد و بدون اینکه تفتیشم کنه گفت برو بچه ها نشونت میدن کجا باید بری"موضوعی که نظرمو جلب کرد این بود که همه دژبانا سرباز بودن نه گروهبان"یکم رفتم جلوتر هوا صاف بود اما مشخص بود قبلش خیلی بارون زده،یه سرباز دژیان دیگه گفت جدیدی؟گفتم اره با دست به یه جای دور اشاره کرد و گفت اون نورو میبینی؟برو اونجا آجودانیه.منم راه افتادم.رسیدم آجودانی امریه ها رو گرفتن یه سرهنگی"علی خدارحمی" مارو که 100 نفری میشدیم ظاهرا طبق مهارت هامون اما باطنا طبق شکل و قیافه و هیکل و نیاز یگان ها تقسیممون کردن.من افتادم گردان 396 توپخانه.

این بود سرنوشت کوتاه من در این پست"حالا بعدا در پست های دیگه از خاطرات و اتفاقاتی که برام اونجا افتاد بیشتر میگم"

خب حالا این تیپ چجور جاییه داداش؟

اولا انقد داداش داداش نکن آشخور ما خودمون یه گونی داداشیم😒

خب از شوخی گذشته بهتون بگم که پادگان بزرگیه،امکاناتش واقعا کم و افتضاحه در حدی که خیلی جاهاش آسفالت نداره و توی زمستون و بارندگی با مشکلاتی برخورد میکنید.در ضمن یک فصلی توی این پادگان وجود داره به اسم فصل علف زنی که از اواخر اسفند شروع و تا اولایل تابستون ادامه داره؛نمیخوام سیاهنمایی کنم اما مجبورتون میکنن با دست خالی علف هایی رو بکنید که با داس عزرائیل به زور کنده میشه😢.مورد بعدی مسجدشه که نماز ظهر و غروب تقریبا اجباری هستش و فاصله ش با بیشتر گردان ها خیلی زیاده و مجبورتون میکنن توی سرما و گرما توی اینهمه راه رو گز کنید و برید نماز رو جماعت اقامه کنید البته یه برنامه ای هم پنج شنبه ها برگزار میشه جهت خواندن زیارت عاشورا که متاسفانه اونهم اجباریه.این پادگان زمین کشاورزی هم داره که متاسفانه نیروی کارش رو از همون سربازاش میگیره اونهم اجباری.یه کارخونه یخ هم داره که تابستون ها یخ تولید میکنه هم برای خودش هم برای پادگان های اطراف و همونطور که حدس میزنید بازهم نیروی کارش رو از سربازا میگیره به صورتی که یادمه دوستانمو میبردن از ساعت 8 شب تا 4 صبح یکسر کار کنن اونجا البته خودم هیچوقت توفیق نشد که برم.

دوتا بوفه داره یکی بوفه خدمات"بوفه مرکزی"یکی ام بوفه عقیدتی,البته یه فلافلی ام توی آجودانی هست.چون پادگان بزرگیه معمولا رفتن به این بوفه ها سخته چون مسیرش طولانیه.یه خشک شویی ام داره که بنظرم بهترین آپشن این پادگانه.یه حموم عمومی 40 دوش هم داره که البته چون بیشتر گردانا خودشون حموم دارن نیازی به رفتن اونجا نیست. آها یه باشگاه ورزشی ام داره که البته خودم اصلا نرفتم ولی شنیدم که خیای چرنده امکاناتش.

این پادگان منظره زیبایی داره"دور و بر پادگان پر از تپه های سرسبزه"البته سختی های خدمت انقدر زیاده که روزی صد دفعه تو دلت از روابط نزدیک خودت با خواهر و مادر کائنات حرف میزنی اینجوری دیگه نایی برات نمیمونه که به زدبایی های زندگی فک کنی.

خب حرف از سختی شد،چه سختی هایی داره اونجا؟

فرمانده ها خیلی قضیه رو جدی گرفتن.خیلی سخت گیری میکنن روی همه چیز.دیگه مثل آموزشی نیست که بعد از اتمام کلاس ظهر هرجا دلت خوتست بری.اینجا باید از ارشد،گروهبان نگهبان یا افسرنگهبان اجازه بگیری هرجا که میخوای بری،اگه بفهمن بدون اجازه جایی رفتی تبیه میشی.به نظرم این یه مورد مزخرف ترین چیز این پادگانه.

مرخصیاش چطوره داداش؟

صد دفه گفتم منو داداش صدا نکن آشخور برج گوز😡

خب قانون مرخصی برای افراد غیر بومدی در حال حاضر هر 60 روز ده روز هست اما شما میتونید با محاسبه تشویقی و تو راهی و لطف و کرم فرمانده تا 20 روز یا حتی بیشتر از اون هم مرخصی بگیرید.برای بومی ها هم از پایان وقت اداری چهارشنبه تا اول وقت اداری شنبه و همچنین از ساعت 12 روز دو شنبه تا اول وقت اداری سه شنبه مرخصی در نظر گرفته میشه.

خب دوستان اگه کسی سوالی چیزی داره توی نظر ها بگه بتونم جواب میدم.